Διακονία Γυναικών
Γνωρίζουμε, ότι οι γυναίκες προσφέρουν στα Φιλόπτωχα Ταμεία των ενοριών για την ενίσχυση του κοινωνικού τους έργου. Το έργο αυτό έχει γίνει θεσμός σε πολλές ενορίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη διασπορά. Όλο και πιο πολλές γυναίκες συμμετέχουν στα ενοριακά συμβούλια ως ενεργά μέλη διενεργώντας εράνους, ετοιμάζοντας εκθέσεις και λαχειοφόρους αγορές και αποφασίζοντας μαζί με τους άνδρες και τους ιερείς για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της ενορίας. Οι γυναίκες προσφέρουν και δαπανούν τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο τους στο έργο της ενορίας.
Η Εκκλησία αναζητά να βρει τον τρόπο να επιστρατεύσει για το έργο της τις γυναίκες, οι οποίες θα θελήσουν να διακονήσουν μέσα στα διάφορα διακονήματα. Ως εκ τούτου, καλούνται να αναλάβουν μια νέα αποστολή, η οποία αφορά την αναδιοργάνωση τον ενοριακού έργου, μόνη ελπίδα ίσως για την επιβίωση της κοινωνίας μας.
Στην ενορία μας, οι γυναίκες εμφορούνται από το πνεύμα της διακονίας. Όσοι και όσες εκκλησιαστήκαμε την ημέρα της Αγίας Αικατερίνης βρεθήκαμε σε ένα πολύ ζεστό ναό, στρωμένο με χαλιά! Το στρώσιμο έγινε δύο ημέρες πριν από οκτώ εθελόντριες γυναίκες της ενορίας με τη βοήθεια και καθοδήγηση των επιτρόπων. Ήταν οι κυρίες: Αντωνία Σιάγα, Ευαγγελία Παπαρήγα, Έφη Πορφυριάδη, Βενετία και η Μίνα Μιχαλούδη, Φανή Κοτζιαρή, Κυριακή Μανίκα και Αγγελική Τζιαφέρη. Πριν από το στρώσιμο των χαλιών έγινε γενικός καθαρισμός του ναού, ο οποίος περιέλαβε μετακίνηση των καθισμάτων και στασιδιών, ξεσκόνισμα, σκούπισμα και σφουγγάρισμα. Μια κοπιαστική εργασία που κράτησε ένα ολόκληρο πρωινό. Η κα Αντωνία, φεύγοντας για το σπίτι της, πήρε και όλα τα ασπροκεντήματα των εικόνων του ναού για να τα πλύνει, να τα σιδερώσει και να τα επιστρέψει εγκαίρως, ώστε να μπουν και πάλι στη θέση τους, πριν από την επόμενη ιερή ακολουθία στο ναό.
Το στρώσιμο των χαλιών δεν είναι η μοναδική εργασία που χρειάζεται να γίνει στο ναό. Μόλις αρχίσουν να ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες την άνοιξη, τα χαλιά αυτά θα πρέπει να ξεστρωθούν και ο ναός να καθαριστεί και να ετοιμαστεί για τις άγιες ημέρες του Πάσχα. Παράλληλα, θα πρέπει να πλυθούν και να αποθηκευτούν για να χρησιμοποιηθούν και πάλι τον επόμενο χειμώνα. Καθάρισμα και ευπρεπισμό χρειάζεται ο ναός και σε άλλες περιόδους με κυριότερη την προετοιμασία για την πανήγυρη της Αγίας Μαρίνας τον Ιούλιο. Επίσης, γενικό καθάρισμα χρειάζεται και στο τέλος της θερινής περιόδου, όταν έχει αναχωρήσει ο μεγάλος όγκος των παραθεριστών και ο ναός θα πρέπει να ετοιμαστεί για τη φθινοπωρινή περίοδο.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι γυναίκες της ενορίας σπεύδουν να βοηθήσουν στην καθαριότητα και τον ευπρεπισμό του ναού, μετά από το σχετικό κάλεσμα του εφημέριου, πατέρα Σπυρίδωνα. Δεν είναι πάντοτε οι ίδιες, γιατί εξαρτάται από τις άλλες υποχρεώσεις που έχουν τη συγκεκριμένη περίοδο. Ορισμένες, όμως, είναι πάντοτε παρούσες και θυσιάζουν προσωπικές ή οικογενειακές υποχρεώσεις, προκειμένου να έρθουν και να διακονήσουν το ναό της Αγίας Μαρίνας. Μερικές φορές, μάλιστα, παίρνουν πρωτοβουλία από μόνες τους και υποδεικνύουν στους επιτρόπους τις εργασίες που χρειάζονται για να καθαριστεί και καλλωπιστεί ο ναός.
Η διακονία των γυναικών εκφράζει την ευσέβειά τους, αλλά και το πνεύμα αγάπης και αλληλεγγύης που επικρατεί στην ενορία μας. Εντάσσεται στο πνεύμα του Ευαγγελίου, στο οποίο ρητά αναφέρεται ότι οι γυναίκες ακολουθούσαν πάντοτε τον Χριστό και τον διακονούσαν: Ἦσαν δέ καί γυναῖκες..., αἵ καί ὅτε ἦν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουν αὐτῷ καί διηκόνουν αὐτῷ..." (Μάρκ. 15,40-41).